Croupier of doktersassistente? Allebei!

Toen mij werd gevraagd of ik mijn verhaal wilde delen dacht ik, waarom ik? Zo bijzonder is mijn verhaal niet, tenminste dat vind ik dan. Ik voel me wel erg vereerd om mijn verhaal te mogen delen en hoop ook anderen hiermee te inspireren.

Ik ben Jessica Lisman, 46 jaar en alleenstaande moeder van 2 kinderen; Merel van 21 jaar en Mees van 18 jaar. Ik werk al 20 jaar als croupier bij Holland Casino in Utrecht en heb het daar nog altijd erg naar mijn zin. Ik probeer gasten een leuke en gezellige avond te bezorgen en als zij dat hebben, heb ik dat ook. Ik had ook al enig tijd het gevoel dat ik iets meer voor een ander wilde betekenen in de vorm van zorgen voor anderen, anders dan zorgen voor de gasten in het casino.

”In 2014 werd mijn moeder ongeneeslijk ziek”

In 2014 werd mijn moeder ongeneeslijk ziek, ze had uitgezaaide borstkanker. Wij waren in shock want mijn moeder was pas 59 jaar en had 12 jaar daarvoor borstkanker gehad. Daarmee waren we in de veronderstelling dat na 12 jaar de kanker wel weg zou zijn. Nu bleek ze uitzaaiingen te hebben in haar longvlies. De vooruitzichten waren dat ze misschien nog wel wat jaren zou kunnen leven als de medicijnen en de chemokuren zouden aanslaan, maar hoe lang? Dat konden de artsen niet aangeven. Hierdoor kwamen we vaak in het ziekenhuis en zag ik hoe het personeel met heel veel respect de zorg leverden aan mijn moeder. Ik zag toewijding, liefde en passie voor de patiënten. Ik was onder de indruk.

Dit wilde ik ook.

Maar wat wilde ik dan precies? En wat was nog mogelijk? Vroeger als jong meisje wilde ik eigenlijk verpleegkundige worden. Ik heb drie neven op de ambulancedienst werken, dus misschien is het een familie dingetje om in de zorg te willen werken. Mijn nicht werkt als doktersassistente en vroeg mij of ik een dagje mee wilde lopen? En dat heb ik gedaan en ik kwam erachter dat ik daarin ook nog wel de zorg kon vinden die ik bedoelde.

Dokterassistente

Vervolgens ben ik in 2015 aan de opleiding doktersassistente begonnen, een 1-jarige mbo opleiding. Wat een druk jaar was dit. Ik zat elke donderdag de hele dag op school, moest huiswerk maken, liep twee dagen stage in een dokterspraktijk en moest ook nog twee a drie nachten per week in het casino werken. Daarbij kwamen ook nog mijn twee kinderen en mijn zieke moeder bij wie ik veel wilde zijn, zodra dat kon. Gelukkig hielpen mijn ouders met de kinderen als ik moest werken dus op deze manier zag ik mijn moeder ook nog vaak. Het was een zwaar jaar en ik weet ook niet hoe ik het allemaal gedaan en gered heb, maar ik haalde mijn diploma doktersassistente.

In de periode dat ik bezig was met mijn opleiding werd het Prinses Maxima centrum gebouwd, een ziekenhuis voor kinderen die kanker hebben. Ik wist al vrij snel dat ik daar graag wilde werken. Ik bleef ondertussen bij de dokterspraktijk in Utrecht op oproepbasis werken, vooral om ervaring op te doen en werkte ook nog gewoon in het casino. Ik merkte dat die combinatie van werken mij het meeste plezier bracht.

Ondertussen werd mijn moeder steeds zieker en had ik gelukkig wel weer wat meer tijd om met haar dingen te doen of gewoon even een bakje koffie bij haar te drinken. We hebben ook nog een mooie reis met de hele familie naar Zuid-Afrika gemaakt, waar mijn zus woont. Helaas heeft mijn moeder de strijd met de kanker niet gewonnen en is ze na 4 jaar ziek te zijn geweest op 64-jarige leeftijd op 14 juli 2017 overleden. Ik ben blij en dankbaar dat ze niet veel pijn tijdens haar ziekte heeft gehad en dat we haar de laatste 10 dagen thuis met elkaar hebben kunnen verzorgen en ook in ons midden is gestorven.

”Zo werd ik ambassadeur voor Pink Ribbon”

Pink Ribbon

Hardlopen doe ik graag in mijn vrije tijd. Zo liep ik altijd in de zomer de lady’s run in Utrecht of Rotterdam, na deze loop bracht ik altijd de medailles naar mijn moeder, toen dat in 2018 niet meer kon stond mijn vader aan de finish om deze nu in ontvangst te nemen. De run wordt door Pink Ribbon georganiseerd en de opbrengst gaat ook naar Pink Ribbon. Hier kwam ik in contact met deze organisatie en vertelde ik mijn verhaal over mijn moeder en ook dat ik wel eens iets voor hun wilde doen. Zo werd ik ambassadeur voor Pink Ribbon. Zo sta ik in de stand van Pink Ribbon om spulletjes te verkopen om geld in te zamelen, of ga ik op pad om een check van een donateur in ontvangst te nemen. Ik vind het fijn om mezelf voor dit doel in te zetten, omdat het dicht bij mij staat en ik het een goede zaak vind om borstkanker de aandacht te blijven geven en omdat dit zoveel vrouwen treft. Helaas zijn dit soort evenementen en inzamelingsacties nu stil gelegd dankzij corona, maar ik hoop snel weer wat meer te kunnen betekenen voor dit doel.

Mijn verhaal gaat nog verder, ik was nog steeds niet op mijn plek qua werken in de zorg. Ik bleef in de gaten houden of er nog vacatures in het Prinses Maxima Centrum waren. Toen ik op een dag de vacature zag dat ze een doktersassistente zochten heb ik meteen gesolliciteerd en werd ik aangenomen! Dromen en doelen kunnen dus bereikt worden. Het ziekenhuis heeft 1 missie: Ieder kind met kanker genezen met optimale kwaliteit van
leven!

”Als doktersassistente op de afdeling ben je een belangrijke factor voor de ouders, kindjes, verpleegkundige, dokters, en bezoekers”

Ik werk op de hematologie afdeling. Dat is een afdeling waar de kinderen worden behandeld voor bloedkanker (leukemie), stofwisseling ziekten en lymfeklierkanker. Er is ook een stamceltransplantatie afdeling. Ik vind het heel mooi en ben er trots op dat ik deel uit maak van het team om ouders en patiëntjes in dit proces te ondersteunen, te helpen met soms kleine dingen zoals het regelen van de juiste papieren of een luisterend oor voor ouders. Het regelen van een patatje of pannenkoek als een kindje een keer niet zo misselijk is van een chemo en dan net daar zin in heeft behoort ook tot de mogelijkheden. Als doktersassistente op de afdeling ben je een belangrijke factor voor de ouders, kindjes, verpleegkundige, dokters en bezoekers. Nog steeds werk ik bij beide organisaties en vind ik de afwisseling heel erg fijn ondanks de verschillen. Ik voel me heel gelukkig hierdoor.

Huidige functie in corona tijd

Op dit moment is het casino dicht door corona, nu al 3,5 maanden weer. Op een zeker moment kwam er een vacature van de GGD voorbij en heb ik me aangemeld voor het vaccinatie programma. Nu mag ik tijdelijk twee dagen per week mensen vaccineren. Ik hoop hiermee bij te kunnen dragen aan een veilige en gezonde maatschappij om zo snel mogelijk deze rare tijd weer “normaal” te krijgen.